Bankrekeningen

Hoe open je een bankrekening in Italië?

Bankrekeningen

Je kan een bankrekening openen in Italië of je nu een inwoner bent of niet.

Als je een niet-inwoner bent mag je een enkel een rekening openen voor niet-inwoners (conto estero). Ook kan je enkel met vreemde munten betalen bij een rekening voor niet-inwoners. Bij deze rekening zijn er ook hogere intresten dan bij rekeningen voor inwoners.

Er is geen bronbelasting op de verdiende intrest bij de spaargelden van niet-inwoners. Inwoners moeten deze belasting wel betalen (wanneer de bronbelasting afgetrokken werd). Een niet-inwoner kan overleven zonder Italiaanse rekening door te betalen met cash, reizigerscheques en kredietkaarten. Dit is evenwel niet verstandig en duur. Als je een tweede huis hebt in Italië kan je alle bewijsstukken naar je adres in het buitenland laten sturen (vb. chequeboeken en afschriften). Bepaalde Italiaanse banken voorzien ook geschreven mededelingen in het Engels. Je wordt beschouwd als Italiaanse inwoner (residenti valutari) als je belangrijkste interesses daar liggen, vb. je woont en werkt er min of meer voorgoed. Om een rekening voor inwoners te kunnen openen heb je een verblijfsvergunning (certificato di residenza) nodig of het bewijs dat je werkt in Italië.

Je gaat best zelf naar de bank om de rekening te openen dan dat je dit doet vanuit het buitenland. Vraag je vrienden, buren of collega's naar aanbevelingen en ga naar de bank waarin je geïnteresseerd bent en stel jezelf voor. Je moet tenminste 18 jaar oud zijn en een identiteitsbewijs leveren, vb. een paspoort, en je adres in Italië (de factuur voor water of elektriciteit volstaat). Vooraleer je een bank kiest kan je de kosten vergelijken voor internationale geldoverdrachten en andere diensten. Deze kunnen heel hoog zijn.

Als je een Italiaanse rekening wenst te openen vanuit het buitenland moet je een aanvraagformulier van een Italiaanse bank bekomen (in Italië of je thuisland). Je dient een afdeling te selecteren van de lijst. Kies de dichtsbijzijnde afdeling van je thuis of werk in Italië.

Wanneer je een rekening opent d.m.v. correspondentie moet je een referentie van je bank en een certificaat met de handtekening van een advocaat vertonen. Ook heb je een kopie nodig van je paspoort en een storting in euro om de rekening te openen. Het is niet aanbevolen om je bankrekening in het buitenland te sluiten, ook wanneer je voorgoed in Italië woont, tenzij je echt zeker bent dat je ze niet meer nodig hebt in de toekomst. Het is eerder goedkoper om geld in lokale munteenheid op een rekening te zetten in een land dat je regelmatig bezoekt, dan een commissie te betalen voor het omzetten van euro's. Vele buitenlanders die in Italië wonen hebben tenminste 2 rekeningen: een buitenlandse rekening (mogelijk overzees) voor internationale transacties en een lokale rekening bij een Italiaanse bank voor dagelijkse transacties.

Alle banken verschaffen krediet- en debetkaarten of ATM kaarten (Bancomat kaarten genaamd). Met deze kaarten kan men afhalingen doen doorheen Italië en in het buitenland, gewoonlijk via CIRRUS en NYCE netwerken. Het is echter niet verstandig om enkel op ATMs (Bancomats genaamd) te vertrouwen om geld af te halen aangezien het geld vaak opraakt of ze niet werken. Let er ook op dat dagelijkse afhalingen met een debetkaart beperkt zijn tot 300 euro.

Chequerekeningen

De bankrekening die meest gebruikt wordt voor dagelijkse transacties in Italië is de cheque- (assegno) of zichtrekening (conto corrente/interno). Niet-EU-inwoners hebben een Italiaanse verblijfs- en belastingscode nodig om een zichtrekening te kunnen openen. Koppels kunnen een gezamenlijke rekening openen en sommige banken hebben speciale kortingen en acties voor kinderen, gepensioneerden, studenten en vrouwen.

Kijk altijd goed uit en vergelijk de kosten en opbrengsten voor je een rekening opent. Wanneer je chequerekening opent kan je een debetkaart (Bancomat) aanvragen. Deze kan gebruikt worden voor het betalen van goederen en facturen doorheen Italië. Je ontvangt een chequeboekje (libretto di assegni) en jouw debetkaart. Deze bekom je gewoonlijk bij je afdeling rond 2 à 3 weken na het openen van de rekening. De intrest wordt per kwartaal betaald op zichtrekeningen. Het tarief ligt rond 0,5%.

Vele banken bieden rekeningen aan waarbij het saldo boven de som van jouw keuze (vb. 2500 euro) automatisch geïnvesteerd wordt in een gezamenlijk fonds. Er is een kost van ongeveer 1 euro voor een chequeboekje dat 10 cheques bevat. Sommige banken verschaffen deze gratis. Ook betaal je een kost voor elke cheque die je uitschrijft (dit is ongeveer 0,80 euro of meer wanneer de kosten, belastingen en verzekering is inbegrepen).

De huidige lasten variëren volgens factoren zoals het aantal cheques dat je uitschrijft en het gemiddelde behouden saldo. Je kan ook onderhandelen over de lasten. De kosten liggen hoger voor niet-woners dan voor inwoners. Elke boeking op een rekeninguittreksel kost tussen 0,80 en 1,50 euro. De meeste banken staan je 100 gratis verrichtingen toe per jaar (ook geldafhalingen met een debetkaart).

Er zijn open (non-sbarrato) en gekruiste (sbarrato) cheques (assegni). Cheques vereisen een rugtekening voor ze gestort worden op een rekening. Men kan onderhandelen bij open cheques en zelfs gekruiste cheques kunnen gerugtekend worden door een derde partij (tot 10350 euro). Je kan ook 'niet-overdraagbaar' schrijven (non trasferibile) op de achterzijde van de cheque om te voorkomen dat ze gerugtekend wordt. Controleer of garantiekaarten (carte di garanzia) beschikbaar zijn in Italië. Weinig mensen aanvaarden persoonlijke cheques, zelfs met een garantiekaart. Je kan mogelijk je chequeboek niet gebruiken bij je zaak buiten je lokale omgeving, behalve voorzieningsmaatschappijen en andere bedrijven waarmee je regelmatig zaken doet.

Om een kaart te bekomen bij de bank moet je een formulier invullen of een cheque schrijven (me medesimo, gewoonlijk geschreven als m.m, of me stesso). Dit kan gewoonlijk gebeuren bij je eigen afdeling. Alle cheques moeten in het Italiaans geschreven worden en niet in het Engels. Er worden geen hoofdletters gebruikt bij het schrijven van het bedrag in woorden en alle woorden zijn verbonden. Wanneer je cijfers in Italië schrijft let dan op de schrijfwijze van het cijfer 1 en 7. Vele niet-Europeanen verwarren deze twee cijfers. Zoals andere Europeanen schrijven Italianen de datum met de eerste dag gevolgd door de maand en het jaar; vb. 1.9.04 is 1 september 2004 en niet 9 januari 2004. De Amerikaanse vorm 1/9/00, met de maand eerst en de slashen tussen de getallen, is ongekend en gebruikt men beter niet!

De meeste banken hebben tellers voor het tellen van de cheques. Zo is de tweede stap hiervoor niet meer nodig waarbij je de cheque/formulier voorlegt en je een afschrift krijgt om mee te nemen naar de kassa (cassa) om je geld te ontvangen.

Het is verboden om een cheque te retourneren (assegno a vuoto) in Italië. Hiervoor kan men jou verbieden om een bankrekening te hebben en men kan je bovendien vervolgen. Zorg ook dat je niet in het rood gaat want dit kan een dure zaak worden (je moet zware intresten betalen hiervoor). Het postdateren van cheques is ook illegaal en alle cheques moeten betaald worden op de dag dat ze geschreven worden, ongeacht hun datum.

De duur om een cheque te innen (het bedrag wordt toegeschreven op je rekening en dan begint de intrest te lopen) varieert van 2 dagen voor een cheque geschreven op dezelfde bank, tot een week voor een cheque bij een andere bank. De inning van een cheque wordt enkel onderbroken wanneer de cheque verloren is gegaan of gestolen is (niet omdat je van gedachten verandert). De politie moet dan een verslag opmaken.

Bankverrichtingen (estratto conto) worden maandelijks of per kwartaal (je kan gewoonlijk kiezen) uitgegeven en bevatten je rekeninggegevens zoals je bank, afdeling en rekeningnummer bovenaan. Deze informatie is verplicht wanneer betaligen onmiddellijk moeten uitgevoerd worden, vb. door een doorlopende opdracht (ordine di pagamento) of domiciliëring (domiciliazione). Regelmatige rekeningen (zoals rekeningen voor elektriciteit) kunnen best betaald worden a.d.h.v. een domiciliëring. Dit kost ongeveer 0,80 euro. Als je een niet-inwonende bent, is het belangrijk dat je een appeltje voor de dorst hebt. Rekeningen kunnen ook in cash betaald worden door een acceptgiro in te vullen (richiesta di bonifico).

Lees meer

Was dit artikel nuttig?

Heeft u opmerkingen, updates of vragen over dit onderwerp? Stel hier uw vraag: